“Je begrijpt het pas als het misgaat”
Als je acht paarden voor een koets zet, waarvan een paar al van elkaar weten welke draf…
Als je acht paarden voor een koets zet, waarvan een paar al van elkaar weten welke draf…
De Amsterdamse appel eindigt te ver van de boom. Letterlijk, want door eis en prijs, reist hij van A via C naar B. Hoe komt dat? Weten we niet meer wat we wanneer we waar moeten eten? Is het misschien overvloed aan aanbod of gebrek aan kennis? En is dat nog terug te draaien? Of ligt er een kans waar iedereen in de keten van profiteert, omdat zo’n inzicht tot meer efficiëntie én smaak kan leiden?